ძნელია ადამიანობა… ძნელია სულ ისე იარო, რომ არ წაიქცე… ხანდახან ეკალსაც გაკრავ მხარს, ხანდახან ხავსსაც მოეჭიდები…მაგრამ არ შეჩერდე… წამოდექი და მეტი შემართებით გააგრძელე გზა…ადამიანი სწორედ იმით ფასდება, თუ რამდენად ღირსეულად გადაიტანს განსაცდელს… ამ მცირე დროში კი შეეცადე სულით არ დაეცე, სანამ ისევ არ შემოვა ფანჯრიდან იმედის სხივი, უფლის სინათლე… ადამიანები კარგავენ ყველაზე უმთავრეს << ადამიანობა>> თან ისე რომ ამას ვერც ხედავენ. როდის ხდება ადამიანობის დაკარგვა ? მაშინ როცა ყველა ღირსებას ვივიწყებთ,ზურგს ვაქცევთ ყველაფერს. როცა დიდება უფრო მნიშვნელოვანი და ღირებულია ვიდრე ადამიანობა. როცა მე უფრო ჭარბობს და გვავიწყდება სხვები. თუმცა შეუძლებელია არაფერია იქნებ დაიბრუნოს ხალხმა დაკარგული ადამიანობა
ადამიანი არის ამოუცნობი არსება, რომელსაც ვერ გაუგებ, სწორედ ამიტომაა ის საინტერესო. . . საინტერესოა ამდენი ხასიათი რაც ადამიანშია თავმოყრილი,მრავალი ლამაზი თუ მახინჯი გრძნობა როგორ შეუძლია ამდენი რამის ერთად გამოხატვა. საინტერესოა ისიც, რომ უფალმა ადამიანში ჩადო ეს მრავალფეროვანი ბუნება. . . სხვადასხვა გრძნობები, ფიქრები, ლამაზი და ცუდი აზრები, რომლებიც ერთმანეთს სიმფონიასავით ერწყმიან. ვიყო ადამიანი- ეს ამ ქვეყნად ყველაზე რთული დავალებაა. ეს ის მისიაა, რომელიც ყველა ჩვენგანს გვაკისრია. ეს ზოგს ძალიან კარგად გამოსდის, ზოგს საშუალოდ, ზოგს კი რამდენადაც სამწუხარო არ უნდა იყოს საერთოდ არ გამოსდის. ეს ყველაფერი იმაზეა დამოკიდებული თუ როგორ გაიგებ ამ სიტყვის მნიშვნელობას
-ადამიანობა რა არის?”-
-”ადამიანობა?!”
-არვიცი ყველა ადამიანს თავის ახსნა აქვს ამ მცნებაზე ვთქვი ბოლოს და მე თვითონვე მივხვდი რომ ჩემი პასუხი ის ნამდვილად არ იყო რასაც ჩემგან ელოდნენ..
-”შენთვის რა არის ადამიანობა?!”
-”ნუ აი როგორ გითხრა..”
-”როგორც თვლი”
-”ჩემთვის ადამიანობა სიკეთეა,სიყვარულია,მეგობრობაა,ნდობაა,გატანაა,ერთგულებაა..
-სხვისი ბედნიერებით რომ ხარობ,ტკივილი რომ გტკივა..
და საერთოდ ადამიანობა ყველა კეთილი საქმეა რომელსაც გააკეთებ და სათნოებაა..
სიკეთის მარცვალი თუ არაა შენში არც ადამიანი ხარ..”
-”შენ თვლი რომ ხარ?”
-მე ადამიანი მას შემდეგ ვეღარ ვარ როცა მივხვდი რომ არავის სულ არავის არ სჭირდებოდა ეს ჩემი ადამიანობა და სიკეთე..
თუმცა იყო დრო ვიყავი..ალბათ ვიყავი..ან იქნებ მეგონა კიდეც”
-ჩაკვდა შენში ყველაფერი რაც ანათებდა..”
-”არვიცი”
”-მე ვიცი..
-შენ უნდა დაბრუნდე..
-უნდა დაიბრუნო ღმერთი..უნდა დაიბრუნო სიკეთის სიყვარული..უნდა დაიბრუნო შენს თავში იმის შეგრძნება რომ ადამიანი ხარ..
უნდა დაიბრუნო ნათელი რომელსაც ასხივებდი”
-”შევეცდები”...
|
unichieresi xar da amas yoveltvis vityvi:* 
458
1569
4
