1) რემარკი -"სამი მეგობარი"
ადამიანები, თურმე ძალიან ბევრს ვკარგავთ წიგნის შუაში მიტოვებით. მიხარია რომ ყველაფრის მიუხედავად, მაინც დავასრულე ეს შესანიშნავი რომანი. ომი და სიყვარული რემარკის სამარკო ნიშნებია. იმდენად ლამაზად აღწერს სიყვარულს, რომ რეალობის შემხედვარეს, წიგნის პერსონაჟად ყოფნა გინდება, ძალაუნებურად.იმედი მაქვს, რომ ამ პერსონაჟების მსგავს მეგობრობასა და სიყვარულს ოდესმე საკუთარ თავზე გამოვცდი!! ^_^ მე მიყვარს რემარკი
(ციკლიდან - აუცილებლად წასაკითხი წიგნები..!)
2) ტოლკინი -"ჰობიტი"
ტოლკინის "ჰობიტის" კითხვა დავასრულე. მიუხედავად იმისა რომ, ჯუჯების, ელფებისა და ტროლების ასაკს უკვე გავცდი, მაინც დამაინტერესა წიგნმა. აქ მოთხრობილია: ბილბო აბგელის, 12 ჯუჯისა ერთი ჯადოსანის ისტორია, რომელთაც მთაში გადაკარგული განძეულობის, დაბრუნება გადაწყვიტეს. ისინი ჯერ ტროლებს, შემდეგ გობლინებსა და ელფებს, ბოლოს კი დრაკონს ებრძვიან, თუმცა მათი თავგადასავალი კიდევ უფრო მრავალ ხიფათს მოიცავს და ამით არ სრულდება. აი ისეთი წგინია დროის გასაყავნად რომ გამოდგება, ცხელი ყავის, თბილი ლოგინისა და მყუდრო გარემოს თანხლებით
(ციკლიდან- გადაეშვი თავგადასავლებში)
3) ჯეიმზი- "გრეის 50 ელფერი" ( შოკი :DDD )
ძვირფასო მეგობარო, უკვე დავასრულე "გრეის 50 ელფერი"ს კითხვა. წაკითხვამდე სათაურის გაშიფრვას, ვერ ვახერხებდი, თუმცა ახლა კი დაახლოებით ვხვდები ამას. წიგნის ბოლო ფურცლამდე ვაკრიტიკებდი მთავარ პერსონაჟს ანასტასია სტილს, იმის გამო რომ კრისტიანის მსგავს ადამიანს, მისცა უფლება მის ცხოვრებაში შემოსულიყო და შემდეგ მარიონეტად ექცია ანნა, რომლის მმართველიც თავად გრეი გახდებოდა. თუმცა გამოგიტყდები და მაოცებს კრისტიანის პერსონაჟიც... დომინანტი, სექსუალური ძალადობის მოყვარული, მაგრამ ამავდროულად მზრუნველი, სიმპატიური და მხიარული მულტიმილიონერი მამაკაცი. რომ გითხრა წიგნში ვერაფერი ღირებული ვერ დავინახეთქო მოგატყუებ, ალბათ იმიტომ რომ აქ ნაჩვენებია, თუ როგორ შეუძლია სიყვარულს ადამიანის, თუნდაც მცირე დოზით გამოსწორება
(ციკლიდან - დააღე პირი მარტივად)
4) სტივენ ჩბოვსკი - "მარტოსულობის უპირატესობანი"
წიგნის დასრულებას, როგორც წესი ჩემთვის ზღვა ემოციები მოაქვს ხოლმე, რასაც ნამდვილად ვერ ვიტყვი მარტოსულობის უპირატესობანზე. არანაირი ემოცია არ დაუტოვებია ამ წიგნს. არ ვიცი რა და რატომ მოსწონთ მკითხველებს, ჩარლის მიერ მოყოლილი ჩვეულებრივ, არაფრისგან განსხვავებულ ამბავში. უაზრო თინეიჯერული ცხოვრება. წვეულებები, შეყვარებულები, სექსი, საშუალო სკოლა. არაფერი ფასეული არ გააჩნია ამ წიგნს
(ციკლიდან -ჩემი რჩევა იქნება დრო არ დაკარგოთ :)))
P.S თუმცა ყველას განსხვავებული აღქმის უნარი აქვს, იქნებ თქვენ მოგეწონოთ )
5) ვიქტორ ჰიუგო - "პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი"
ამ წიგნის კითხვა, უფრო მოვალეობის მოხდის, კერძოდ კი თემის დაწერის მიზნით გადავწყვიტე. პირველი ფურცლებისგან განსხვავებით ინტერესი გამიმძაფრდა და იმდენად ჩამითრია წიგნის სიუჟეტმა, რომ თავს ვეღარ ვანებებდი და რეალურ სამყაროსაც ვეთიშებოდი ამჟამად კი ჩემი ერთ -ერთი უსაყვარლესი წიგნია! ნაწარმოები თქვენთვის კარგად ნაცნობ კვაზიმოდოს ეხება, რომლის ამბის მოყოლაც, ვეჭვობ საჭიროებას არ მოითხოვს.
"მეგობრობა, ეს ნიშნავს და-ძმობას, როცა ორი სული ერთმანეთს ეხება, მაგრამ ერთ არსებად არ იქცევა. ეს ერთი ხელის ორი თითია"
6)ჰარუკი მურაკამი "კაფკა პლაჟზე"
წიგნის სიუჟეტი 15 წლის ბიჭის ირგვლივ ტრიალებს, იგი კუნძულ სიკოკუზე გაიქცევა, იმისათვის რომ მამის ნაწინასწარმეტყველებ წყევლას გვერდი აუაროს. წყევლის მიხედვით კაფკა მოკლავს მამამისს და სქესობრივ კონტაქტს დაამყარებს დასთან და დედასთან.
კითხვა სულ ახლახანს დავიწყე და მინდა ავღნიშნო რომ ძალიან საინტერესო და სახალისოა!
ჯერჯერობით ეს არის ჩემი 2015 წლის წიგნები თქვენ მოასწარით წაკითხვა მეგობრებო?
|