მოკლედ ბავშვებო დიდი ხანი ვცდილობდი რაიმე განსხვავებული მოთხრობა დამეწერა განსხვავებული პერსონაჟებით )) მემგონი გამომივიდა იმედია მოგეწონებათ მხოლოდ ერთს გთხოვთ დააკომეთ პერსონაჟები მარი ედვარდსი რონი ბლეიქი ემა სკატლერი (საუკეთესო მეგობარი) თავი 1 გამარჯობა მე მარი ვარ..... მარი ედვარდსი, მამა აღარ მყავს, შენ ჩემი პირველი 'მსხვერპლი' ხარ დღიურო... მეგობრები არ მყავს იმის გამო რომ მარტო ყოფნას ვანიჭებ უპირატესობას.... თუმცა ემა ჩემი მეგობარია ყოველთვის ცდილობს ჩემს გახალისებას ყოველთვის.. მყავს უსაყვარლესი დედა ნინა ხშირად მოგვდის კონფლიქტი სამწუხაროდ... მაგრამ ეს ჩემი ბრალი არ არის :(( უბრალოდ ვერ ვეგუები იმას რომ მამა აღარ მყავს მამა ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყოო ყველაფერს ვუმხელდიი აფსოლიტურად ყვეალფერს ის კი მკოცნიდაა ძალიან ვუყვარდიი მაგრამ მოხდა საშინელი ავარია რის შედეგადაც ადგილზევე დაიღუპაა :(( თავიდან მომატყუეს და მითხრეს სხვაგან გაემგზავრაო მაგრამ რას დამიმალავდნენ??? ყოველ ღამე ვხედავდი დედაჩემის ტირილს ერთ დღესაც გავიგე როგორ თქვა თავისი პირით.... მოდი ამაზე აღარ ვილაპარაკოთ თორემ ცრემლებს ძლივს ვიკავებ. ალბათ გაინტერესებს როგორი ვარ... მე მაღალი, ცისფერი თავლები მაქვს, ქერა გრძელი თმები, საკმაოდ ბევრი თაყვანისმცემელი მყავს მაგრამ მე არავის ვაქცევ ყურადღებას... ვარ 18 წლის ახლა ჩემთვის ვიჯექი და დღიურს ვწერდი როდესაც ხმაური შემომესმა უკან მივიხედე და რას ხედავს ჩემი თვალებიიი... ემაა ძვრება ფანჯრიდან მე: ემიი(მოფერებით ასე ვეძახი ხოლმე) გაგიჟდიი?? კარები რისთვის არსებობს?? ემი:მომერიდა (გამეკრიჭა) მე: ვიცი ტყუილად არ გადმოფოფხდებოდი, რა გინდა? ემი: ხვალ ნია ფართს აწყობს თავის სახლში.... მინდა რომ წამოხვიდე მე: გაგიჟდიი?? არანაირად ემა: მარიი უკვე გითხარიი ძალიან ლამაზად რომ გამოიყურები?? მე: ვერ მომალბობ არ მინდა წამოსვლა ემა: კარგი რა ისიც ჩვენი მეგოარიაა წამო რაა ფლიიიზ მე: არ მინდა!! ემა: ხმას არ გაგცემ მე: აუუ კარგი რაა არ მინდა წამოსვლა ემა: გევედრებიი გეხვეწებიი რასაც გინდა იმას შეგისრულებ ოღონდ წამოდი მე: აუუუ რააა ჯანდაბას წამოვააალ ემა მომვარდა და შემოამხტა ემა: მიყვარხაააარ მე: და ამის შემდეგ ერთი ლოგიკური კითხვა გამიჩნდა... ემა: რაა? მე: რა ჩავიცვა??? ემა: აიი ის კაბააა (გარდერობი გამოაღო და კაბა ჩამომიღო) მე: აუუფ ძაან გამომწვევია ემა: მერე რაა ზოგიერთი შურიანი გასკდება გულზე!! მე: კარგიი რა გეყოს და შენ რას იცმევ? ემა: ხვალ ნახავ :) მე: აჰაამ საინტერესოა მე და ემა ვბჭობდით :) მერე აღარ გავუშვი და ჩემთან დარჩა მეორე დილით მეორე დღეს მე და ემამ მზადება დავიწყეთ მერე საჩუქრების საყიდლად წავედით მე ვერცხლის სამაჯური ვიყიდე მან კი ვერცხლის საყურეები ძალიან მოუხდა ერთმანეთს... 'წვეულება' 6-ზე დაიწყო მე ცოტა მოწყენილი ვიდექი როდესაც ჩემთან ვიღაც მოვიდა....
ის: გამარჯობა (გამომწვევად გაიღიმა) მე: გაამარჯობა ის: მე რონი და ხელი გამომიწოდა საერთოდ მე ვფრთხილობი ასეთ ბიჭებთან დაახლოებას ამიტომ ყურადღება არ მივაქციე და წასვლა დავაპირე მაგარმ ვინ გაცდის ხელი მომკიდა მლკლავში და მიმაბრუნა რონი: შენ რა ასეთი 'უზრდელი' ხარ ყველა ბიჭთან ? (გაიღიმა) მე: შენნაირებთან კი რონი: ცუდია (გაიღიმა) ახლოს მოვიდა და ყურში ჩამჩურჩულა .. მალე გამოვასწორებთ ამ სიტყვების გაგონება და ჩემი წაქცევა უკვე მოსალოდნელი იყო მაგრამ უბარლოდ გამიმართლა იქვე რომ არ მოვადინე 'ზღართანი' ...................................... მთელი ღამე ძილი არ მომკარებია სულ იმ ბიჭზე ვფიქრობდი... ნეტავ რა მჭირს??? ხომ არ შემიყვარდა?? არა შეუძ;ლებელიააააა!!! მორჩი მარიი მასზე ფიქრს უბრალოდ მორჩი!!! 7 საათი იყო როცა ავდექი თითქმის არ მძინებია.. სამზარეულოში შევედი, მერე ფორთოხლის წვენი დავისხი,თან 'ვწრუპავდი' თან ფანჯარაში ვიყურებოდი, მზე ჯერ კიდევ არ იყო ბოლომდე ამოსული და ამ სანახაობით ვტკბებოდი ფიქრები: აუუფ ეხლა ჩემი რომ ვიცი არ დამეძინება ტუჩები დავპრუწე ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა გადავწყვიტე უბრალოდ შხაპი მიმეღო თან გამოვფხიზლდებოდი დრო სპეციალურად გავწელე... 2 საათი მაინც ვბანაობდი ფიქრისთვის ბევრი დრო მქონდა... ვიდექი ასე წყალქვეშ და ვფიქრობდიი კიდევ დიდ ხანს ვიქნებოდი ასე მაგრამ დედაჩემის ძახილმა გამომაფხიზლა ნინა (დედა) მარიიი გამოდიიი სადილი მზადაა მე: ამ დილაადრიან რამ გააღვიძა?? დიდი ბუძღუნით ჩავიცვი თხლად და სამზარეულში გავედი ნინა: მოდი ჭამე მე: ესე ადრე როგორ გაიღვიძე?? ნინა: გადავწყვიტე რაღაცეები შევცალო ჩვენს ცხოვრებაში უკეთესობისკენ რასაკვირველია მე: მაინც? ნინა: დრო და დრო გაიგებ მე: აჰაამ გასაგებია ნინა: დღეს რას გეგმავ? არ გინდა გაისეირნო? მე: რავიცი ისევ სახლში ყოფნა მირჩევნია ნინა:მარი კარგი რა... ასე აღარ შეიძლება გარეთ საერთოდ არ გადიხარ მე: ეს ჩემი საქმეა!!! (ტონს ავუწიე) ნინა: ხმას ნუ უწევ!! მე ამას შენთვის ვამბობ!!! რაც მამაშენ....... სიტყვა გააჩერა როცა დაინახა ჩემს თვალზე მოციმციმე ცრემლი როგორ ჩამოსრიალდა, მას მეორე მოჰყვა სასწრაფოდ გავიქეცი ოთხაისკენ მესმოდა როორ მეძახდა ნინა როგორ მთხოვდა პატიებას...... ოთახში ავედი და კარი ჩავკეტე ლოგინზე დავწექი ბალიში ჩავიხუტეე და ვტიროდიიიიი, მძულდა ეს ცხოვრებაა რატოოოომ??? რატოომ წაიყვანა ღმერთმა მაამაჩემი?? რატოოოომ?? თელი ჩემი სევდა ცრემლებს გავატანე... ცოტა დავმშვიდდი როცა წერილი მომივიდა გავხსენი და თვალები რამის შუბლზე ამივიდა.................... თუ მოგეწონათ დააკომეთ :))
| 
:jggjg: 
458
1569
4
