თავი 8
კიდევ ერთი საიდუმლო?? არა არ მინდა
მე: რონი იყო რატომ?
რონი: ნუ მკითხავ გთხოოვ..
მე: მაპატიე.. ისეთ თემას შევეხე რაზეც არ გინდოდა საუბარი
რონი: პატარავ თავის დროზე ყველაფერს გაიგებ
მე: კარგი :)) უბრალოდ გავუღიმე
რონი: არ გშია?
მე: მმმ.... კიი
რონი და მე სამზარეულოში შევედით მაცივარი გამოვაღე და თვალები შუბლზე ამივიდა... იმდენი საჭმელი ელაგა შიგ.. რა გინდა სულო და გულო ყველაფერი აქ იყო....
რონიმ უჩემოდ პომიდორი და კიტრი დაჭრა ისე ოსტატურად ჭრიდა გამიკვირდა
მე: რონი ისეთი გასაცარი ხარ არ გამიკვირდება მზარეულობაც რომ გეხერხებოდეს :)
რონი: ჰოო.... დედაჩემი ამზადებდა უგემრიელეს კერძებს... მაგრამ როდესაც ის... სიტყვა გაწყვიტა..... მომიწია ყველაფრის ათვისება
მე: მაპატიე ....
რონი: პატიებას ნუ მთხოვ პატარავ... ახლა შენ ხარ ჩემი ცხოვრების უდიდესი მიზეზი..
ხელები შემომხვია წელზე ნელა მიმიზიდა და მაგრად ჩამიხუტა ..
რონი: უბრალოდ მჭირდები. ჩემთვის ბევრს ნიშნავ
რონის გულწრფელობა მაოცებდა.. არასდროს წარმომედგინა ასეთი თუ იყო.. თანხმობის ნიშად თავი დავუქნიე ვუთხარი რომ სულ მის გევრდით ვიქნებოდი..
სასაუზმოდ 'ქათამი იაპონურად' მოვამზადეთ.. მოვამზადეთ რა რონიმ მოამზადა მე მხოლოდ საჭირო ინგრედიენტებს ვაწოდებდი
გავსინჯე უგემრიელესი იყო
მე: რონი გეფიცები მაოცეეებ... არაჩვეულებრივია... ნეტავ შემეძლოს შენთან ყოველდღე ყოფნა და ამ უგემრიელესი კერძების დაგემოცნება
რონი: ჰაჰა გაიცინა.... ვიცოდი რომ მოგეწონებოდა
ახლოს მოიწია და მაკოცა
როდესაც მოვრჩით იმაზე დავიწყეთ კამათი სად დავიძინებდი..
რონი: შეგიძლია ჩემთან დაიძინო... არაფერი არ მოხდება (ჩაიცინა)
მე: რონი მაგ შენს ბაბნიკურ ხაისათს ვერასდროს მოიშლი
რონი გამეკრიჭა
რონი: კარგიი რა რისი გეშინია.. მე პირობას გაძლევ არაფერი მოხდება
დიდი კამათის შემდეგ გადავწყვიტე მასთან დამეძინა..
სააბაზანოში შევედი კბილები გამოვიხეხე, მერე რონის მიერ მოცემული ღამის პერანგი ჩავიცვი და ოთახში შევედი რონი უკვე მოკალათებულიყო...
გვერდით მივუწექი,მან ხელები მომხვია და მიმიხუტა
რონი: რა თბილი ხარ
მე: რონი ჩახუტება არ არის სა჻ჭირო
რონი: დამშვიდდი... მე პირობა მოგეცი
მე: რონი ვიცი არ გინდა ამ თემაზე საუბარი მაგრა, იქნებ მითხრა ...
შემაწყვეტინა
რონი: კარგი გეტყვი.... მე ჩვეულებრივი თბილი ოჯახი მყავდა.... როცა 15 წლის გავხდი.... დედამ მამას უღალატა, მამაჩემი გალოთდა და დედას სულ სცემდა... მე ვერ შევძელი მამაჩემის შეჩერება... დედა დაიღუპა.... ტვინში სისიხლი ჩაექცა... მახსოვს მისი უკანასკნელი სიტყვები კოლენს მოუარეო..... კოლენი ჩემი და იყო.. მის შესახებ არაფერი არ ვიცი თუ ცოცხალია ალბათ 17 წლის იქნება... მე მინდოდა კოლენთან ერთად სხვაგან წავსულიყავი საცხოვრებლად, მამაჩემმა გაიგო და კოლენთან ერთად სადღაც გაიქცა... ჩვეულებრივ წავიდა ერთ დილით გავიღვიძე და აღარავინ იყო... ვერც კი წარმოიდგენ რა დღეში ვიყავი რა უნდა მექნა 15 წლის ბიჭს მარტო?? თავი როგორ უნდა მერჩინა??
მერე დიდი შრომის შედეგად გარკვეული თანხა დავაგროვე.... გამიმართლა ამ თანხით გავმდიდრდი.. ეხლა აღარაფერი არ მაკლია კოლენი ჩემთან ერთად რომ ყოფილიყო ბედნიერი იქნებოდა....
მე: რონი მართლა ვწუხვარ :(
რონი: ვიცი პატარავ... შენ ხარ ჩემი ცხოვრების სიხარული და იცოდე რომ მუდამ მეყვარები
ერთი პატარა სიტყვა დიდ ვნებად გადაიქცა....
რონი შეუჩერებლივ მკოცნიდა.... და მოხდა ის რაც არ უნდა მომხდარიყო.... ერთად ვიწექით....
მეორე დილით....
რონი(მე) ვუყურებდი მარის.. ისე ტკბილად ეძინა.. ანგელოზს გავდა.. ახლა უკვე მასთნ უფრო დიდი გრძნობა მაკავშირებს.....
ერთად ვიწექით მაგრამ არ ვაპირებ მის მიტოვებას... ჩვენ მუდამ ერთად ვიქნებით
მარიმ გაიღვიძა თვალები მოისრისა და შემდეგ ნამძინარები ხმით მითხრა
მე: დიდი ხანია რაც ასე მიყურებ? (გაიღიმა)
რონი: არც ისე ანგელოზო
მარისთან მივედი და ტკბილად ვაკოცე..............
გამახარეთ ბავშებო კომენტარებით :))
love you all <33