მუსიკა ჩართეთ თორემ აზრი არ ექნება
თავი 16
*****
განადგურებულს რონი დამესიზმრა....
მე და ის ტრიალ მინდორზე ვიწექით... ხელები ჩაკიდული გვქონდა, ერთმანეთს შევყურებდით მერე მან ჩემს შუბლზე კოცნა დატოვა....
ხმაურმა გამომაღვიძა
ფიქრები: ოოხ შენი სიზმარი ყოფილააა... თვალებს კვლავ ვხუჭავ იმ იმეიდით რომ დამეძინება და ისევ იგივეს ვნახავ
ამაო მოლოდინი
დერეფანში კი ისევ ხმაურია.... ხმა ვერ გავარჩიე მაგრამ ქალის ქვითინი მესმოდა....... ლოგინში ვიწექი გადავწყვიტე მდგომარეობა შემეცვალა... წამოვჯექი... ვცდილობდი ყური დამეგდო
ფეხის ნაბიჯების ხმაც გაისმა და ექიმმა ჭრაჭუნით შემოაღო კარი, მას უკან ვიღაც გოგონა შემოჰყვა
ემა იყო... ჩემი ემაა
ხელები გავუშვირე ისიც გამოიქცა და ჩამეხუტა... მოვიდა ადამიანი რომელიც გამიგებდა... ემაა
რა კარგ დროს მოვიდა...
ემა საწოლზე ჩამოჯდა და ისეთი თვალებით იყურებოდა....... მათვალიერებდა
იმდენი რამ მოხდა რომ იგი წესივრად დიდი ხანია არ მინახავს, ახლა ყველაზე მეტად მჭირდებოდა მისი ნუგეში
მე: ემა რონიი ცუდად არის -აკანკალებული ხმით ვთქვი
ემა: მარ დამიჯერე კარგფად იქნება... რონი ხომ იცი რა ძლიერიცააა... გამაგრდი - ხელები მხრებზე ჩამკკიდა და შემანჯღრია
მე: ემა... არ შემიძლიაა დიდი ხანია არ მინახავს.... არაფერი მჭირს რატომ არ მიშვებენ -თვალები ამიწყლიანდა
ემა: მოდი ჩემთან -- ხელები მომხვია და მიმიხუტა
ემა ჩემს თმებს ეფერებოდა და თან სანუგეშო სიტყვებს მეუბნებოდა....
მე: ექიმო გთხოოოვთ გამიშვით რონი უნდა ვნახო - შეწუხებული სახით ვუთხარი.. მაგრამ ეს არ იყო ნიღაბი მართლა ცუდად ვიყავი
ექიმი: ვფიქრობ.... მას ვერ ნახავთ
მე: რატოოომ? -აქ უკვე ნერვებმა მიმტყუნა ვეღარ ვითმენდი ექიმის სიტყვა ძუნწობას
-ნუთუ იმის ღირსიც არ ვარო რომ გამაგებინოთ??
ექიმი: დამშვიდდით გთხოვთ.... რონი მძიმედ არის
-მისი ნახვა ჯერ შეუძლებელია
*******
ემა და ექიმი გარეთ გავიდნენ... მე კი მოუსვენრობა ცოცხლად მჭამდა
არა რონი უნდა ვნახო!!!
ფრთხილად წამოვჯექი..... მერე ლოგინიდან ადგომა ვცადე... დაუძლურებული ვიყავი.. დამამშვიდებლებმა ცუდად იმოქმედა ჩემზე თანაც არაფერი მიჭამია , ნერვიულობამ სრულად გამომფატრა
დიდი ოხვრით ავდექი ფეხზე.... კარებამდე ძლივს მივაღწიე... გავაღე და იქაუვრობა მოვათვალიერე... ემას და დედას ეძინათ სხვა არავინ იყო
გამოვედი, თითის წვერებზე დავდექი
მივხოხდი რაღაც კარებთან რომლიდანაც ყველაფერი ჩანდა რაც პალატაში ხდებოდა
ის დავინახე (( გული ამიჩქარდაა სახელურს მოვეჭიდე თორემ წავიქცეოდი :(( რონი ისეთი სანახავი იყოო
ცრემლები წამსკდა, მთელი სახელოები სველი მქონდა რადგან ცრემლებს ამით ვიწმენდდი....
რონის მშვიდი სახე ჰქონდა.... სასუნთქ აპარატზე იყო შეერთებული
გაფითრებული სახე მქონდა.....
კარი გავაღე და მშვიდად მივუახლოვდი რონის
მის ხელს შევეხე... სულ მთლად ცივი იყო
ლაპარაკი დავუწყე იმ იმედით რომ გამოფხიზლდებოდა და რამეს მეტყოდა....
ახლოს მივედი ცრემლები უფრო დიდი სიხშირით მცვიოდა
იმდენად ბევრი რომ რონიც კი დავასველე
მის ტუჩებს შევეხე ტუჩით..... ღმერთო რა ცივია........ რონიიი
წარმოვიდგინე თითქოს რონი ცოცხალი აღარ იყო.......... საშინელ მდგომარეობაში ვიყავი... უფრო მოვუმატე სლუკუნს
რონის მივუწექი.... თავი მკერდზე დავადე.. მერე რაღაცამ ხმა გამოსცა
ავიხედე და აპარატიი სულ სწოორ ხაზს აჩვენებდა
ისტერიულიი კივილიი მოვრთე
მე: ექიიიიმოოოოოოოო -- მიშველეეეეთ -რონიი გთხოოვ არ დამტოვო მარტოოო გთხოოვ -- ვტიროდი და რონის სახეზე ხელებს ვუსმევდი
პირზე ხელი ავიფარეე - სულ ერთიანად ვკანკალებდიიი
მალე ექიმები შემოვარდნენ.. ვიღაცამ გარეთ გამაგდო
მე კი ისევ ისტერიულად ვყვიროდი
იქვე ჩაივიკეცე