ეს ამბავი რომელსაც ახლა მოგიყვებით ჩემს მეგობარს შეემთხვა, სულ რაღაც ერთი კვირის წინ. ჯაბა ბათუმის განაპირას ერთ–ერთ სოფელში ცხოვრობს. ის ძალიან კარგი ადამიანია ჩემი მეგობარია და ძალიან მიყვარს ახლა კი ამბავი. ჯაბა: რამდენიმე კვირის წინ სიზმარი ვნახე, სიზმარში ჩემი გარდაცვლილი ბებია დამესიზმრა, ვითომ სასაფლაოზე იყო, მე მივედი. მან შემომხედა და მითხრა: "შვილო მანქანა გადააგდე". დილით რომ გავიღვიძე, ვერაფრით მივხვდი რისი თქმა სურდა ბებიაჩემს. ჩემი მანქანა ფორდ მონდეო საკმაოდ კარგ მდგომარეობაში იყო და ცხადია მის გადაგდებას სულაც არ ვაპირებდი. მეორე ღამესაც მესიზმრა ბებია, ისევ სასაფლაოზე და კვლავ იგივე მითხრა. ასე გაგრძელდა რამდენიმე დღე. ცრუმორწმუნე არ ვარ, მაგრამ დასაძინებლად დაწოლა და თვალის დახუჭვა აღარ მინდოდა. გამთენიისას თუ ჩამეძინებოდა, მაგრამ როგორც კი თვალს მოვხუჭავდი ბებია მეცხადებოდა და მთხოვდა მანქანა გადამეგდო. ჩემებისთვის არ მითქვამს, არ მინდოდა შემეშინებინა ტყუილ–უბრალოდ. ერთ დღეს ქალაქიდან რომ დავბრუნდი დედამ მითხრა, რომ ჩვენი ხბო დაიკარგა და მომაძებნინეო. უკვე დაბინდებული იყო. მე, დედა და ჩვენი მეზობელი ჩემს მანქანაში ჩავსხედით და იქით გავემართეთ, სადაც სავარაუდოდ შეიძლებოდა ჩვენი ხბო ყოფილიყო. მეზობელსაც საქონელი დაკარგვოდა და ისიც საძებრად გამოგვყვა.
მანდარინის ბაღებთან რომ მივედით მანქანა გორაზე ზემოთ გავაჩერე, ფარები ჩართული დავტოვე რომ გაენათებინა. ყველანი საძებრად წავედით. დაახლოებით 20 წუთის შემდეგ უკან ვბრუნდებოდით. მეზობელმა იპოვა თავისი საქონელი, ჩვენი ხბო კი არსად ჩანდა, მაგრამ უკვე ისე ბნელოდა ძებნას აზრი აღარ ჰქონდა. მანქანისკენ რომ მივდიოდით დავინახეთ, რომ მანქანა თავისით დაიძრა და ჩვენკენ აიღო გეზი. საკმაოდ დიდი სიჩქარე განავითარა. ჩვენ გაოგნებისგან ადგილზე გავქვავდით თითქოს, ფეხიც ვერ მოვიცვალეთ. ჩვენამდე სულ რაღაც 5 მეტრი იყო დარჩენილი, რომ მანქანამ თავისით გვერდზე გაუხვია და მანდარინის ხეს შეასკდა. მხოლოდ ამის შემდეგ გამოვფხიზლდი თითქოს და მანქანას მივვარდი. მისი ადგილიდან დაძვრა შეუძლებელი იყო ბუქსირის გარეშე. ძალზედ შეწუხებული და ჩაფიქრებული მივდიოდი, რომ უცებ ჩემი მეზობლის საქონელი გამოიქცა, ძლივს მოვასწარი გვერდზე გადახტომა, თითქოს რაღაცამ შეაშინაო. უკან გავიხედეთ არაფერი იყო, საერთოდ არაფერი... ეს ადგილი მეცნო.. სულ დამავიწყდა რომ აქ სასაფლაოები იყო. აქ იყო დაკრძალული ბებიაჩემიც და მხოლოდ ახლა წარმომიდგა თვალწინ ჩემი სიზმარი და ეს ადგილი. ბებიას საფლავი, სადაც მეუბნებოდა მანქანა გადააგდეო. მხოლოდ მას შემდეგ გამახსენდა, როცა ფარანი მივანათე. როგორ ვერ გავიხსენე ეს ადგილი როცა მოვედით. სიმართლე რომ გითხრა ძალიან შემეშინდა. ვერაფრით ამეხსნა რა მოხდა. რატომ დაიძრა მანქანა და ადგილიდან დაგორდა მხოლოდ 20 წუთის შემდეგ და არა მაშინვე, ან რამ შეაშინა საქონელი, ან ეს რატომ მოხდა მაინც და მიანც აქ, ამ სასაფლაოსთან. სახლში რომ დავბრუნდი, მამამ მითხრა მანქანა დაქოქე ქალაქში მივდივართ, სასწრაფო საქმე მაქვს, რაც შეიძლება მალე უნდა ვიყო ადგილზეო. ცხადია ვეღარ წავიყვანდი მამას ქალაქში ჩემი დამტვრეული მანქანით. იმ დღის შემდეგ ბებიაჩემი აღარ მინახავს სიზმარში. ახლაც აუხსნელია ჩემთვის რა მოხდა იმ საღამოს, ახლაც მზარავს იმ წუთების გახსენება.
458
1569
4
