"უ"იღბლობა..ხელის ჩაქნევა..სიცოცხლესთან ომი..და საბოლოოდ დანებება..
და ვხვდები რომ აზრიანი მხოლოდ ის მონაკვეთია – უაზრობიდან უაზრობამდე..
როცა გრძნობაშელახული ხარ, ათასი რამ მოგივა თავში. დახუჭე თვალები, დანებდი ფიქრებს და ამ თანდათანობით მოსულ სიმშვიდეში ამ აზრთა შტორმიდან შეარჩიე ყველაზე
გონივრული და ეთიკური, და შენ მიიღებ ღირსეულ სვლას..შენს ნერვთა ამბოხს თუ სტიქიად აქცევ, შტორმი დაგღუპავს..მომაკვდავის გმინვა _ ეს არის დახშული ძახილი სიცოცხლისა..
ოდესმე... სხვა ცხოვრებაში... იქ გეტყვი ჩემს სათქმელს...!