მიუხედავად იმისა რომ ნერვები ამიშალე, აღარც მწერ, ზედ აღარ მიყურებ, სხვას "კერავ",  აღარც მკითხულობ, იშვიათად მნახულობ,

ყოველთვის როცა გხედავ, ვწითლდები, ვცანცარებ, ვიცინივარ, ხმამაღლა ვლაპარაკობ, ვდებილდები და ვიმალები ! (დებილი არ ვარ? :დდ )

არ მიყვარხარ, არ მომწონხარ, (მაგრამ რა მჭირს მეც არ ვიცი ! )  მეზიზღები, მძულხარ ! შენ გამო ცენტრეზე აღარ დავდივარ :დდ სახლში ორღობე ორღობეთი დავდივარ :დდდ

არ ღირს ტირიფებივით ცრემლები ვღვაროთ, უღირსებისთვის ამდენი ფიქრი დასანანია.

გუშინდელი დღე წარსულია, დღევანდელი საჩუქარი და ხვალინდელი საიდუმლოებით მოცული.

არასოდეს შეუშინდეთ საქმეს რომელიც არ იცით. გახსოვდეთ კიდობანი აშენებული იყო მოყვარულთა მიერ ხოლო, "ტიტანიკი" პროფესიონალებმა ააშენეს.

მოღალატეები ირგვლივ !!! ყველა ერთნაირი, ყალბი ღიმილითა და ყინულის ფერი თვალებით,მებრალებით, რა ამაზრზენები ხართ!!!არ მიყვარს ირონია, პირზე-ღიმილი და გულში-შური, არ მიყვარს ბოღმით გაჟღენთილი ტკბილი სიტყვები, ეს რეალობააა!!!

და ბოლო სიტყვას ბოლოჯერ გეტყვი "კარგად ,მშვიდობით იყავი შენთვის, მინდა უსაშველოდ მოგენატრო და აგტკივდე რომ მიხვდე თუ როგორ ვარ მე ყოველ შენს გახსენებაზე."