სიო უბერავს და დედამიწას ნაცრისფრად ღებავს..თანდათან სიშავესაც აპარებს..ცამაც დაიხურა ნისლიანი საბანი და გამოუშვა სიზმრიანი წვეთები..

ოთახში ჩუმი სუნთქვა ისმის..წყნარი მუსკა..ბუხართან მჯდარი ჩელო უკრავს საამოდ..წვიმის პირველი წვეთი მოსწყდა დანისლულ ცას და ნაღვლიანად დაეცა ფანჯრის მინდაზე..დაეცა და ეს დაცემა საუკუნოსავით გაიწელა..გაიწელა..გაიწელა და თან როგორ გაიწელა..საშინლად..ბედურად..მარცხენა მხარეს „ბაგაბუგი" აღარ გაუდიოდა..წამით შეწყვიტა არსებობა და მოულოდნელად ელოდა რაღაცას..რაღაცას..რას?..თვითონაც არ იცოდა..დეჟავუს გრძნობა დამეუფლა..საშინელი ადრენალინი ვიგრძენი..გული წამით შემეკუმშა..თვალები ცაში მოუთმენლად ელოდა რაღაცას..დაუსრულებლად ეძებდა..ყურები ცდილობდნენ აღარ მოესმინათ, ჩელოს გამაყრუებელი ხმა..გონება...გონება კი ცდილობდა სამყაროს გამოთიშულიყო...და თანდათან აღწევდა კიდეც მიზანს..წვეთი ფანჯარას დაეცა...მეც მოვწყდი ამ სამყაროს...საბოლოო ამოსუნთქვა ..გულიც დაიღალა..ცოტახნით გადაწყვიტა დასვენება..სულ წამიერად..წამიერად ამოიხვნეშა..კვნესა აღმოხდა..და..და გააგრძელა ისევ ჩვეული სამუშაო..სამუშაო რომელიც უკვე მოსწყინდა..და ალბათ გადაწყვეტს შვებულების აღებას..რომელიც სავარაუდოდ სამუდამო აღმოჩნდება..სამუდამო და საშიში..საშიში და თან სახალისო..ერთფეროვნებისგან გათავისუფლება..სამუდამო თავისუფლება..განა ცუდია დასვენება? თან სამუდამო?..განტვირთვა იმ წლების შემდეგ რაც მან გადაიტანა..შეუსვენებლად..ერთდღესაც წავა შევბულებაში..აებნევა გზა და უკან ვეღარ დაბრუნდება..

ქარი ქრის..წვიმა და სეტყვა ერთმანეთში ირევა..ნისლმა დაფარა მთელი ქვეყანა..სანთლის შუქი ბჟუტავს ჩაბნელებულ ოთახში..

ღამის 12 საათი..

15წლის გოგონა იპოვეს გარდაცვლილი წითელ დივანზე..

Dz.m