ჩართეთ მუსიკა და სიახლის ბოლომდე თუ მორჩა თავიდან ჩართეთ ♥
***
ნაცრისფერი სიცარიელე... შავი ცა... ცივი ხალხი... ერთფეროვნება... სიგარეტის დამხუთავი ბოლი... ალკოჰოლით აყროლებული ხალხი...
ლუდის ბოთლები... ნემსები... ლოყებზე შეყინული ცრემლები... გაციებული სხეული... ჩაშავებული გული...
გაყინული თითები და ტუჩები... გაწეწელი თმა... დასვრილი ფეხსაცმელები...
მარტოობა-ერთადერთი მეგობარი... შენი წამებით დამტკბარი...
წითელი სითხე... თეთრ თოვლზე... მატვრული თვალით დანახული სილამაზე...მწარე ტკივილებით... ცივი წითელი სითხისგან გაყინული სხეული გდია... წყნარად... სახეზე შეყინული ღიმილით... ქუჩაში ხალხი ირევა... ისევ ცივა... ისევ თოვს და ისევ ტკივა... უბრალოდ ტკივა... ჩუმ სხეულს...
***
-აუუუ მტკივა
-რა?
-გული
-აუ რა გჭირს?
-სიყვარული
-კარგად ხარ?
-არა
-შენ სიცხე გექნება,რა გჭირს თქო
-სიყვარული,სიყავრულიიი
-წამო სახლში წაგიყვან
-არ მინდა
-აბა რა გინდა?
-სიყვარული
-აუუ!
-რა?
-მეც მინდა
-რა გინდა?
-მეც მინდა სიყვარული რომ მჭირდეს
-ჰიჰ :) წამო გავცუროთ
-სად? ასფალტზე?
-არა სულელო სიყვარულის ზღვაში,გავყვეთ დინებას...
-სად ჩაგვიყვანს?
-რავი ალბათ გაურკვევლობაში
-იმედგაცრუებაც არ გამოგჩეს
-ნუ ტკივილიც
-გავცუროთ?
-მე ცურვა არ ვიცი
-ოოო სიყვარულის ზღვა ღრმაა
-კაი დავიხრჩობი მაშინ
-ორივე ვირჩობით უკვე :)
-რაში?
-სიყვარულში :)
***
ცხოვრება... ხოვრება...ოვრება...ვრება...ება...ბა...ა და რა? იმედგაცრუება! მოჩვენებითი პოზიტივი," ვითომ" კარგად ყოფნა...
" ვითომ ვითომ " ბედნიერი ღიმილი და არანაირი პრობლემა...
დიდი უსაზღვრო და მწარე ტყულიელბი... უიღბლობა... " ვითომ" მეგობრები." ვითომ" ოჯახი " ვითომ" სითბო " ვითომ" სიყვარული...
" ვითომ" ცხოვრება... ვიყო და ვიძახო ასე " ვითომ" ? ალბათ მომიწევს...
უბრალოდ მინდა ვინმე იყოს ჩემს გვერდით კოკისპირული წვიმის და შემზარავი ელვის გარდა... ელვის ხმა გულიდან ამონთხეულ ცრემლის, დარდის, ბოღმის, ნაღველის ყვირილს წააგავს... მეშინია...
ქრება ბოლო ლამპიონი... ვილუმპები...ყველგან ქრება შუქი... სიბნელეა... მაგარმ მაინც ვწერ... არ ვიცი როგორ მაგრამ ვწერ... უბრალოდ არ მაინტერესებს და ვწერ. ისე კი არ ვწერ "მეწერება"... ახლა ადამიანი კი არა გული წერს... მხოლოდ ხელი და თითები ეხმარება მას ჩანაფიქრის ფურცელზე გადმოტანაში! ჯანდაბა! ეს კალამიც ახლა აღარ წერს... მუზა "რაზგარშია"... ვიღებ სხვა კალამს და ვწერ სხვა ფრად იგივე ფურცელზე იგივე ემოციებით.... ისევ წვიმს... ისევ ვსველდები... ისევ ვწერ...
ვეღარ ვამთავრებ...
ისევ მეწერება...
ისევ გული წვალობს...
გულის გარდა მთელი ორგანიზმი პარალიზებული,მეორე მეც კი თვლემს...
მარტო ვარ... აშკარად მიჭირს... ვეძებ სიახლეს...ვპულობ სიძველეს...
არ მიყვარს ოპტიმიზმი...
ვარ რეალისტი ნაწილობრივ პესიმისტი... თუმცა ოპტიმისტიც (რათქმაუნდა შეუმჩნეველი რაოდენობით)
ვარ ნარევი... უფრო სწორად რეალისტ-პესიმისტ-ოპტიმისტი... დაკარგული ვარ... არ ვიცი ვინ ვარ...
მიყვარს ოცნება... გაურკვევლი გრძნობები... სიტყვები და რავი...
ალაბათ შენც მიყვარხარ...
ეს იყო სულ :)
რავი იმედია მოგეწონათ ♥
მიყვარხართ ♥
აბა კომები ♥