ხშირად დუმილში უფრო მეტი გრძნობა დევს, ვიდრე სიტყვებში..

ნუ ნერვიულობ, როდესაც გეჩხუბები. ინერვიულე, როდესაც ჩხუბს შევწყვეტ, რადგან 
ეს ნიშნავს, რომ საბრძოლველი აღარაფერი დაგვრჩა..

ამ ქვეყნად არაფერია სრულყოფილი, გარდა არაფრისა..

თუ გინდა ჭკვიანი იყო ისწავლე გონივრულად შეკითხვა , ყურადღებით მოსმენა, მშვიდი პასუხი და ლაპრაკი შეწყვიტე მაშინ როცა სათქმელი არაფერი გაქვს..


არაფერი ინანო!-აი, ეს არის ყოველგვარი სიბრძნის სათავეე.

თუ ადამიანი ძლიერია, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არ სტკივა.

 შურიანი ადამიანი ორმაგად უბედურია: საკუთარი უბედურებით და სხვისი ბედნიერებით.

როცა დაგროვილი ბოღმა მოგაწვება, ნერვებზე თამაში ამ დროს იოლია... ცრუ იმედები - ესეც რომ გაქრება, მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია..

მე.. გაქრა..

შენს ირგვლივ მიმოფანტული კითხვები "როგორ ვიცხოვრო?" ჰმ.. პასუხგაუცემელი..

სულის კივილს გამოსვლა უნდა, მაგრამ არ შეიძლება. გვერდითა ოთახში მშობლები არიან.

მაშინ ხდები "დიდი", როდესაც უღიმი იმას, ვინც დიდი ტკივილი მოგაყენა.

2 წლის შემდეგ, ჩვენ კვლავ შევხვდებით! ნახავ, თუ როგორი გავხდი, ჩამხედავ ბედნიერ თვალებში და აი, მერე ვნახავთ რომელს ეტკინება ჩვენს შორის.

...და რაღაც მომენტში, ხვდები, რომ ყველაფერი ისე არ იქნება როგორც იყო.

პირდაპირ გულში... ვინ გასწავლა ასე?!

ჩაიხედე ჩემს სულში. გარწმუნებ, იტირებ.

მხოლოდ იმიტომ უნდა ვიყო ყველაზე სევდიანი რომ წარსულში ბედმა არ 

გამიღიმა? თუ კი ასეა მომავლისთვის ბედნიერებას შევუკვეთავ.!