თურმე როგორ მომნატრებია ის მომენტი როცა სმს მომდიოდა ტელეზე და ვიცოდი შენი იქნებოდა, რად შენს მეტს არ გავახსენდებოდი. ან რა აზრი ჰქონდა სხვისი სმს-ს მოსვლას მაშინ როცა ყველაზე ნაკლებად მაინტერესებდა ის..თურმე როგორ მომნატრებია ის დრო როცა არ ვიცოდი პასუხი რა მომეწერა და მხოლოდ „khoravitsi”-ს რომ გწერდი..თურმე როგორ მომნატრებია შენი რეაქცია ამ სმს შემდეგ.. თურმე როგორ მომნატრებია ის მომენტი „სიხარულისგან გაწითლებულს" რა მექნა რომ აღარ ვიცოდი.. თურმე როგორ დავუძლურებულვარ ამდენი იმედგაცრუებული დღის შემდეგ..თურმე როგორ გაცრუებულა გული ამდენი ტყუილისგან..თურმე როგორ დასუსტებულა სული ამდენი ტკივილისგან.. თურმე როგორ მონატრებია ჩემს გაციებულ სხეულს გაურკვევლობისგან კანკალი..როგორ მომნატრებია ცხოვრება და ფიქრი.. !

..უბრალოდ მომნატრებია უაზროდ გამოწვეული აფორიაქება..მომნატრებია ის გაურკვევლობა რომლის გარკვევაც არასდროს მიცდია..მომნატრებია შენი კომპლიმენტი, თუნდაც დღევანდელი - „შეცვლილხარ ხოიცი : ))"..შევიცვალე აბა რა ..გამზარდა ამდენმა ტკივილმა..ცხოვრება კარგი მასწავლებელი მაგრამ ის ყველა მოსწავლეს ანადგურებს..მეც გავნადგურდი მაგრამ არა ცხოვრების გამო..მე გავნადგურდი ჩემი სიამაყის გამო..მხოლოდ იმიტომ რომ ალბათ არვიცოდი რა მექნა..’დროს’ ვუცდიდი..სწორედ დრომ მომკლა.. !

..როგორი ოპტიმისტი უნდა იყო ადამიანი, რომ იცოდე ოცნება არ აგიხდება და მაინც შენთვის ჩუმად ოცნებობ ! დღეს გავიგე თუ რატომ ყოფილან ოპტიმისტები „სევდიანი ბედნიერები" და პესიმისტები „უბრალოდ მაგრამ მაინც ბრალიანი ცხოვრების დინების მიმდევრები"..დღეს გავიგე ბედნიერების ფასი..რა ღირს?..არვიცი მაგრამ ის კი ვიციი რომ ასეთი მომენტის გაგრძელებისთვის ‘ალბათ’ სიცოცხლესაც კი დავთმობდი..

იმედი მაქვს მოგეწონებათ ))

დამიკომენტარეთ ))

სულ მაქსიმუმ 2 თავიღა დარჩა..