..ბურუსი..ნისლი..ქარი..წვიმა..ყველაფერი ერთადაა არეული..
..ბურუსი..ირგვლივ სიჩუმე..ყველაფერი ერთი ფერისაა..სიკვდილის
ფერის !..უკვე მერამდენჯერღა შეიძლება ამოვიკითხო ბუნების ასეთი „უხასიათობა"..დაკვირვებული
ადამიანი აღმოაჩენს ჩემს ხასიათსა და ბუნების „უხასიათობას" შორის ბევრ საერთოს..ამ
ბოლო დროს ძალიან დამჩემდა „სიცოცხელ მოძულებული" ხასიათი.."სიცოცხლე მოძულებული" ხასიათი..მას
მე შევარქვი ეგეთი სახელი..იმიტომ რომ მართლაც ასეა..უკვე „სიცოცხლე მოძულებული" გახდა
ამ ქვეყანაში ყველაფერი..ბედნიერებას უკვე ჩალის ფასი აქვს ჩემთვის..რატომ?..იმიტომ
რომ ბედნიერება უფრო იშვიათად მოდის ჩემს ცხოვრებაში..ის ხომ ხშირად მოსულ უბედურებას
ვერ გადაფარავს..და მეც თითქოს შევეჩვიე ამმ ყველაფერს..
..ნისლი..ყველაფერი „ერთაზროვანი" და გასაგებია , მე
კი „ორაზროვანი" და გაუგებარი ვარ..ნისლით მოცული და რთულად აღსაქმელი..უბრალოდ, სხვების
ჭკუისათვის მე ძნელ ამოცანას წარმოვადგენ, რომელსაც თავს და ბოლოს ვერ გაუგებენ..
..ქარი..ბუნების „საშინელი" ხასიათი..რომელსაც რატომღაც ყველა უფრთხის..ყოველთვის როცა ქარში ქუჩაში მოხვდებიან იძულებულნი არიანქარის მიმართულებით იარონ, რადგან არ იგრძნონ ბუნების ტკივილი..ასეთი მარტივები არიან დღეს ადამიანები..ყველას ურჩევნია ყოველთვის ადვილი გზით იარონ, ვიდრე რთული..არ მიყვარს მარტივი ადამიანები..ალბათ ზუსტად მაგიტომ მარიდებს ყველა თავს..
..წვიმა..ყველას ბეზრდება როცა დიდხანს გრძელდება..დიახ
! მეც მომბეზრდით ! უკვე ყველა და ყველაფერი თავს მაბეზრებს. ! უკვე ამაზრზენნი გახდნენ
ყველანი !..მეზიზღება მათი აფერისტული დაპირებები..მეზიზღება ,ათი ნათქვამი „ მიყვარხარ"..საერთოდ
მეზიზღება მათი ყველაფერი .. !
..სიმშვიდე მინდა და მაფორიაქებენ..
..ოცნება მინდა და ისევ რეალობაშ მაბრუნებენ..
..სიჩუმე მინდა და ძალით მალაპარაკებენ..
..ცხოვრება მინდა და სიკვდილს მანატრებენ.. !
..ბურუსი..ნისლი..ქარი..წვიმა..ყველაფერი ერთადაა არეული..და
ჩემი „მოძულებული" ცხოვრების გზას ქმნიან..