+
დილა არის.... 'ბუძელნიკი' რეკავს, რომელიც 6 საათზე ეყენა..... ჯერ ისევ ძილბურანში ვარ... თვალებს ვიფშვნეტ და ვდგები .... შემოსასვლელ ოთხში გავდივარ... იქ დედაჩემი მხვდება დედა:- მარი წადი დაწექი დაიძინე, ჯერ ადრეა... მე: დეე იქ შვიდის ნახევარზე უნდა ვიყო დედა: ესე ადრე არავინ მივა წადი დაწექი მე: ხოოო კაი ჯანდაბას... ბუზღუნით ვწვები
*** მარიიიიი ადექიი... მესმის დედაჩემის ძახილი, დაგაგვიანდებააააა.... მალევე ვდგები სააბაზანოში შევდივარ... ვიბან ხელ-პირს... მერე ოთახში შევრბივარ და სწრაფად ვიცმევ.... ბუზღუნითვე ვაღვიძებ მამაჩემს.... როგორც იქნა ვჯდებით მანქანაში და სკოლისკენ მივემართებით.. სკოლაში: ნებო(ნინი) : ვაა მაარ როგორ ხარ? -მოდის და მკოცნის მე: კარგად ნინი შენ? მოდიან სხვებიც და გადავკოცნით ერთმანეთს... 13 ბავშვი მოვიდა მხოლოდ.... ჩასხდომა დავიწყეთ წინ 4 საათიანი დამქანცველი მგზავრობა გველოდა
(მარშუტკაში რეები ხდებოდა უკვე მიხვდებოდით :დდ ) მე სულ ბოლო ვარ :დდ
ვცეკვავდით, ვმღეწროდით.... ვთამაშობდით და ეს 4 საათი ძლივს გადავიტანეთ... პირველად მოწამეთ ტაძარში შევედით, მერე კი სათაფლიასკენ გავეშურეთ... სათფლია: პირველად დინოზავრების ნაკვალევი ვნახეთ, რომელმაც არც თუ ისე გამოაცა მეორედ, მღვიმე რომელიც მართლა ძალიან მოგვეწონა ყველას
გიდი გავაგიჟით :დდ წინ გავუსწარით და ყველაფერი ჩვენით ვნახეთ :დდ ფოტოების გადაღება არ იყო დაშვებული მღვიმეში მაგრამ იმდენი გადავიღეთ რო რავიცი :დდ და ბოლოს ვანახეთ დინოზავრის ჩონჩხი(ხელოვნური) ამ ყველაფრის შემდეგ გავეშურეთ კარგი ადგილის საძებნელად *** ჩემმა ერთმა კლასელმა აიჩემა ვერხვიჭალაში წავიდეთო(თუ სწორად მახსოვს სახელი :დდ სულ მავიწყდება) ხოდა მასწავლებლებმა იუარეს.... ბოლოს ერთ კარგ ადგილს მივადექით.... გვერძე მდინარე ჩამოუყვებოდა... არ იყო ღრმა... მის წინ კი ხეები ჩრდილს ქმნიდნენ... ბავშვებმა შეშების აგროვება დაიწყეს... კოცონის დასანთებად მე გინტო(თორნიკე) და ნათია დასალევი წყლის მოსატანად წავედით დიალოგი: მე: აუუ ეხლა რო დავიკარგოთ რას ვიღდავებ :დდ თან ტელეფონებიც იქ დავტოვეთ ნათია: აუუფ ხოო:დ მე: თან რა მაგრად აგვიხსნა მაყვალამ სად უნდა წავსულიყავით :დდ გინტო: აიით აქედან ავიდეთ... მე: გინტო ეს არ არის? -ხელი გავიშვირე წყაროსკენ გინტო: ხოო ეგ არის წყაროსთან მივედით და ბოთლები ავავსეთ უკან მალევე დავბრუნდით იქ კი ასეთი სიტუაცია დაგვხვდა:
ყველა მდინარეში ეგდო :დდ მე: აუუფ მეც მინდა... ნათია: მე არ მინდა მე: მე წავედიიიიიი 1.2.3.4 გადავდგი წყალში რამოდენიმე ნაბიჯიი ოოოხ ცივიააა უკვე შევედი რო ამ დროს გვეძახიან ბავშვებო გამოდით ჯერ ჭამეთ და მერე შედიით ყველანი გამოვედით :დდ ვჭამეთ.. ამასობაში შეიწვა მწვადები... და გადასანსლეს ბავშვებმა მე: აუუ შევიდეთ რა მდინარეში მინდაა :(( ნინი: ჩენ უკვე ვიყავით მე: მერე რა შევიდეთ კიდევ..გამოსაცვლელები მაინც ყველას გავაქვს სოფო: კაი შვიდეთ, შენი ხათრით და კვლავ შევედით ყველანი :დდ
სწრაფი დინება იყო საკმაოდ...... ქვები კიდევ დიდები(ფეხის დადგმა ამიტომაც გვიჭირდა) თან ძალიან გვიცურავდა ფეხები :დდ
(სახეებს არ ვიმჩნევთ :დდ)
ნინი: ვაიმეეე მიშველეთ წყალს მივყავარ(კვდება სიცილით) მე: ოოხ ნებიერიძეე... მივდივარ ბუძღუნით და ზომბის ნაბიჯებით (ფეხი მიცურავდა) -მოდი აქ...... მომკიიდე ხელი.... ეხლა იმან წამაქციაა :დდ ესე ტანჯვა წვალებით რამდენჯერ გადავარჩინე :დდ
**** დიდი ხნუის განმავლობაში წყლიდან არ ამოვდიოდით... სოფო: მოდი ნათიას დავუძახოთ და ჩვაგდოთ მე: ოღონდ ნელა თვი რამეს არ დაარტყას :დდ სოფო: ხოო კაი.. ნათია როგორც იქნა შემოვიტყუეთ... მერე მოვკიდეთ ხელი და ოპააააა.... წყალში მოადინა ძღართანი..... მერე კიდევ, ჩენი ერთი კლასელი შემოვიტყუეთ.. უკვე მოსაღმოვდა..... მალე წავიდოდით, რომ არა ჩემი ერთი კლასელის ერთი ხრიკი... ამას სამწუხაროდ ვერ დავწერ 'ჩმშვებობა' გამოვა.... ისე კი ბევრს იხალისებდით... მოკლედ გამიგრძელდა სიტყვა..
ბევრი გართობის, ცოტა შეკამათჶბის(ცოტა) და დიდი სიხარულის შემდეგ .... 'მარშუტკა' კვლავ დაიძრა თბილისის მიმართულებით.... გზაში ვცეკვავდით... ოღონდ უფრო მეტს ვიდრე დასაწყისში... საბოლოოდ ეს ყველაზე თუ არა ერთ-ერთი საუკეთესო ექსკურსია გამოვიდა <33 ეხლა კი ცოტაოდენი ფოტოები (ხოო ვთ჻ვი არაფოტოგენური ვართქო :დდ)
იმედი მაქვს მოგეწონათ <33 მიყვარხართ ძალიან
|