ავტორი : მარიამ ციხელაშვილი (მე) :დ

 მოთხრობის გმირები :

12 წლის ვიყავი...ერთი ჩუმი დღე იყო..ის ჩემთან მოვიდა უკან კი რაღაცას მალავდა

- მარიი იციი რაღაც უნდა გითხრა : )

შემდეგ უკნიდან ყვავილები ამოიღო და ხელებში მომაჩეჩა

- ალბათ მიხვდი ...

და გაიქცა ...

მე 2 წამი გაშეშებული ვიდექი მერე გავეკიდე შემოვატრიალე ...

- მინდა გითხრა რომ...(მე)

- ხო ვიცი იდიოტი ვარ და დებილი იმიტომ რომ რასაც მეტყვი გავურბივარ !! მოკლეთ დაივიწყე

- ნაილ....

- ვიცი რომ შენ არ გიყვარვარ

- ნაილ იქნებ მაცადო თქმა ?

- ხო კაი

- მეც იგივე უნდა გიპასუხო

- ანუ ?

- კი

-მართლა გიყვარვარ ?

- კი კი

ის მომეხვია მაგრად ჩამიხუტა რათქმაუნდა მეც .. იმის მერე კიდევ 3 წელი გვიყვარდა ერთმანეთი სანამ ერთი შემზარავი ამბავი არ გავიგე მისი ძმაკაცისგან :/// .. ის ახლა ღმერტთანაა მე უკვე 18 წლის ვარ და ვაპირებ მომღერალი გამოვიდე მასაც ძალიან უყვარდა სიმღერა ისევ ყურში ჩამესმის მისი თბილი ხმა...ისევ მიყვარს..ისევ მეკეტება მასზე...

მოკლეთ მე მარი პარკერი ვარ მყავს საუკეთესო მეგობარი სარა და ასევე მყავს დედა პოლი ის სელებრითების მენეჯერია ... მე დიდატ მათი ფანი არ ვარ და არც ვიცი წესივრად არცერთზე :დ

ერტი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ....მოკლეთ ახლა ამდენ ყოლაში დამაგვიანდება კოლეჯში მივდივარ და სარას უნდა გავუარო ცოტა კი შემაგვიანდება მაგრამ... მოკლეთ წავედი სარასთან მართლაც გავუარე და ერტად წავედით სკოლაში....ის სხვა კლასში არის და შევიდა მე კი გავშეშდი კარებტან უცებ ნაილის ხმა მომესმა......

-ღმერთო რა მჭირს ამ ბოლოო დროს მოჩვვენებებიც დამწყებია  

ჩავიბურტყუნე ჩემტვის და საკლასო ოთახის კარი შევაღე და ცუდად გავხდი

ქერათმიანი ცისფერთვალება ბიჭი გიტარით..ნაილი? არა ალბათ ზალიან გავს არა ნაილია ნაილია თუმცა ის ხომ მკვდარიაა უცებ გამომხედა მე ცუდად გავხდი და კედელს დავეყრდენი

- მარიიიიიიიიიიიიიი (ნაილი)

მხოლოდ ის მახსოვს რომ ჩემტან გამოვარდა მ ე გული წამივიდა ...რომ გავიღვიძე უცხო სახშლი ვიყავი ჩემთან ზურგიტ კი ის ქერათმიანი ბიჭი იჯდა..მის დანახვაზე კედელს ავეკარი მოვიკეცე საწოლში (ასე ვთქვათ)

- მარი შენ ხარ ტუ მეჩვენება ? (ის)

მე მას შეშინებული ვუყურებდი თვალებს ვაკელდი და ისევ ვხუჭავდი

- მარი ვერ მიცანი ? ნაილი ვარ

- არა ასკარად სიზმარში ვარ მაგრამ რომ ვახელ თვალებს და ვხუჭავ ?

ისევ შეშინებულმა გავხედე მას

- არა არ ხარ სიზმარში (ის)

- აბა შენ ვინ ხარ ? (მე)

- ნაილ ჰორანი (ის)

- არა მატყუებ შენ ხომ მოკვდი კიმაგრამ მომატყუეს ?

ისევ შეშინებული სახით შევხედე მას

- რა მოვკვდიიი ? ღადაოობბ გოგო ??

- არა სენმა ძმაკაცმა მგონი ტომი ერქვა ხო ხო ტომმა მითხრა მოკვდაო

- რა ვინაა ტომი?

- რავიცი ასე მითხრა...მარა შენ რარაცას მატყებ არ ხარ ნაილ ჰორანი არა მე უბრალოდ სიზმარში ვარ !!

- გოგო ნაილიიი ვარ მოდი ცაგეხუტოო იცი როგორ მომენატრეეეე?

- მოიცა სული ხარ ხო შენ ?

ცალი წარბი ავუწიე და შევხედე

- შენ სულ გარეკე ? (ის)

ახლა თვიტონ მოვიდა და ჩახუტება დამიწყო

- მე ვიკივლე თუმცა არ ვიცი რატომ

- მოიცა შენ აბა სული არ ხარ ? აუუ ვინმემ გამარკვიეთ რამეში ?? მეღადავებით ხალხოოოოოოოოოო ????

და მაგრა მოვეხვიეეე ..ვაიმმმე არ მომკვდარა მომატყუესს მადლობა ღმერტოო ვაიმმმეე ჩემი ბიჭი როგოოოორრ მიყვარრსს როგოორრ უფრო შემიყვარდაა ძალიანნნნ სიგიჟემდე მიყვარრრსს მიყვარრსს გულის წასვლამდეე ჩემი იდიოოტიიი ჩემიიი დებილიიი ჩემი ლურჯთვალებბბბააა... მე ხელები გამოვწიე სახეზე შევხედე ვარცხნილობა შეცვლილი ჰქონდა ასე უფრო უხდება .....კიდევ მოვეხვიე

- მარი როგორ მომენატრე

- შენ არ იცი მე როგორ მომენატრე

- ჰჰ...ვინ გითხრა გოგო რო მოვკვდიიი ?

- აბა ეს 2 წელი სად ეგდე ჰჰაა ?

მე სიცილით ვუთხარი თან ვეხუტებოდი ისე რომ აღარ მინდოდა გაშვება.

- ეს ორი წელი სად ვეგდე და მსობლებმა წამიყვანეს საზღვარგარეთ ისე უცებ რომ  ვერც კი გამოგემსვიდობე მერე მამაჩემი ჯარში იყო და ომში დაიღუპა ვერც გირეკავდი ვერც ვერაფერი ...

- ვაიიიიმმე მამაშენი მოკვდა ? აუჰ ნაილ ძალიან მიყვარდა შენი მამა ((( ძალიან გული დამწყდა ...

ცრემლები წამომივიდა და მან ხელით მომაშორა

- ძალლიანნ მომენატრე ძალიანნ( ნაილი)

- მმეცც მმეცც ძალიან ძალიანნნნნნნ...შენ საერტოდ არ ხარ შეცვლილი (მე)

- აი შენ კი ძლივს გიცანი ისე ხარ გალამაზებული...

- ნუ მაწითლებ

სიცილით ვუთხარი მე

- ისა ნაილ რომელი საათია ან სად ვარ საერთოდ

- 5 საათია და ჩემს სახსი ხარ : ))

- მმ კაი სახლია

- მადლობა

- კაი წავედი მე დიდი მადლობა ხო მარტლა ჩემი კლასელი ხარ ხო ?

სიცილით ვუთხარი მე ...