ადამიანი ან უნდა გააღმერთო ან უნდა გაანებო თავი.. სხვა ყველაფერი სისულელეა (ჩემთვის.)
სწორედ ეს იწვევს იმედების გაფანტვას, გულის გაცრუებას ! აწმყოს დაგმობა. წარსულის გაიდიალება და მომავლის სკეპტიკურად ჭვრეტა !
"აზვიადებ" !
რეალური ფიქრი, მოვლენების წინასწარ განსაზღვრა და ბოლოს მაინც პესიმიზმამდე მივდივარ ! აწმყოს არ მივსდევ, წარსულს არ ვეტფიალები, იმედი არ მაქვს მაგრამ მაინც ბოლომდე ვიბრძვი ! "მე ის ვარ ვისაც კარგავენ !"
ულევი ფანტაზია, გაიდიალებული ოცნებები, უაზრო სიხარულის პიკი და მერე "- დეპრესია ისევ შემომიარე? დაჯექი..ყავა, ჩაი, თუ პირდაპირ ვისკი?" დამღალა თქვენმა უაზრროდ მოზღვაებულმა ამბიციამ !! უაზრო ოპტიმიზმა !! და უსასრულო დეპრესიამ !!
P.S. Never Give Up ! და მიზანი რომელიც სიცოცხლეზე მნიშვნელოვანია !