როკის შექმნას საზოგადოებაში სატანიზმი სულაც არ
აღმოუცენებია. ჩემთვის ის ცოცხალი,ძლიერი და მუხტის მომცემი ჟანრია. ეს არის
ურთულესი ფილოსოფიური მუსიკა,რომელიც სავსეა ათასგვარი სოციალურ–
პოლიტიკური თემებით და ადამიანს აზროვნებას ასწავლის. სწორედ ასე
ყალიბდება გამოკვეთილი ინდივიდი. ეს იდეოლოგია ჯერ კიდევ კანტიდან
იღებს სათავეს. ის თვლიდა,რომ ადამიანს უნდა ჰქონდეს გაბედულება სხვისი
ზეწოლის გარეშე გამოიყენოს საკუთარი გონება,საკუთარი განსჯა და დაუჯეროს
მას,მიღებული დასკვნები კი შეიძლება წესების,ტრადიციებისა და პოლიტიკის
წინააღმდეგ იყოს მიმართული,ამით ინდივიდი სწავლობს დამოუკიდებელ
აზროვნებას და საკუთარი შეხედულებების სხვისი ზედამხედველობის გარეშე
ჩამოყალიბებას.
ჩვენ ხანდახან არ უნდა დაგვჯაბნოს მხოლოდ ფორმამ,მხოლოდ
ნაჭუჭმა,საჭიროა ღრმად გავერკვეთ რა არის მირმა. ძლიერი ინდივიდის ყველაზე
სრულყოფილი წარმოჩენა სწორედ როკითაა შესაძლებელი. ესაა აგრესიისგან
განტვირთვის საუკეთესო საშუალება, ყველაზე რევოლუციური მუსიკა,ერთ–
ერთი მთავარი წყარო თავისუპლების უკიდეგანო სურვილისა. ის თითქოს
არის „პერსონა ნონ გრატა’’,რომელიც თავისი სიმღერით იმკვიდრებს საკუთარ
ადგილს.
როკ–მუსიკამ სამყაროს გამოკვეთილი პიროვნებები შესძინა,რომლებიც
მის შეცვლას ცდილობდნენ. ისინი ამკვიდრებდნენ არა მარტო სრულიად
ახლებურ მუსიკას,არამედ ცხოვრების განსხვავებულ სტილს,ახალ
აზროვნებას,საქართველოში მისი არმიღება კი თავისუფალი აზრის სიმწირის
ბრალია. ძალიან საინტერესოა ლადო ბურდულის კომენტარი ამ თემასთან
დაკავშირებით: „საქართველოში 99% ამღებია,ხელოვნებაში არაფერს დებენ, რადგან მათი შემოქმედება აქტუალურობას მოკლებულია. თავიდანვე
გავაცნობიერე, რომ ამ ჯანრში საქართველოში არაფერი არსებობდა. ამას
სჭირდებოდა მშენებლობა,ხოლო ისეთ ქვეყანაში,როგორიც საქართველოა, ეს
სიგიჟის ტოლფასია’’. ის უკმაყოფილოა,რომ ალტერნატიულმა აზრმა ჩვენში
ძალიან მოიკიდა ფეხი,ამის მიზეზი კი ნამდვილად აქვს,რადგან ქართველი
ხალხი თითქოს ჩარჩოებშია მოქცეული და გონებაში ერთი აზრის დამკვიდრების
შემდეგ სხვა აზრები ამ შემოსაზრვრულ ჯებირებს ვერ ამსხვრევენ და შიგ
ვერ აღწევენ,რადგან მათ არ სურთ გადაუხვიონ ერთხელ დაკანონებულ
შეხედულებას,მაგრამ ამის შეცვლის მცირე იმედი მაინც არსებობს,დღესდღეობით
არსებული ზოგიერთი როკ–ჯგუფის,მათი თაყვანისმცემლების,მსმენელებისა და
გამოკიოთხვის შედეგად მიღებული დასკვნებიდან გამომდინარე.
როკის ელემენტები ბევრ სხვა მუსიკალურ სტილში გავრცელდა და
მუდამ დარჩება, როგორც პროტესტის,ემოციისა და ფიქრების და არა როგორც
სატანიზმის გამოხატულება.
ამბობენ,რომ ეს მუსიკის ველური სახეობაა,სულს აშფოთებს და უარყოფით ემოციებს იწვევს,ყველაზე დიდი გართულება კი მათ ჩაცმულობაზე აქვთ,რის გამოც მათთან მეგობრობასაც კი გამორიცხავენ,ეს ფაქტი კი პირდაპირ მიუთითებს ამ ადამიანების დისკრიმინაციის მცდელობაზე. მიუხედავად იმისა რომ როკერი ვარ ჩემს ჩაცმულობას ოდნავადაც არ ეტყობა როკის ზეგავლენა.. მიუხედავად იმისა რომ ვცდილობ მუქი ფერის [ძირითადად შავი და უქი ლურჯი] ტანსაცმელი ვატარო ეს სულაც არ არის როკისგამო, უბრალოდ მირჩევნია შეუმჩნეველი ვიყო და ასე გამოდის..
როკერებს ხშირად მაიმუნებად, სატანისტებად, მწვალებლებად, ქართველობის გამრყვნელებად და ათას უბედურებად მოიხსენიებენ. პრობლემა ის არის, რომ საქართველოში ისინი ცოტას თუ აინტერესებს და კიდევ უფრო მცირეა იმ ადამიანთა რიცხვი, ვისაც რაიმე მაინც წაუკითხავს როკ სუბკულტურების შესახებ.