მინდა ვიცოდე ის გრძნობა რასაც სხვები ერთმანეთის მიმართ გრძნობენ. მინდა დავტკბე ცხოვრებით და ერთხელ ვიგრძნო სითბო.. მინდა ვუთხრა სხვას თუ რას ვგრძნობ მანაც გამიღიმოს და ჩამეხუტოს ისე თბილად, როგორც სხვებს ეხუტებიან.. გავიღიმო ბედნიერებისგან.. მინდა ვიცოდე თუ რა არის ნამდვილი მეგობრობა.. ერთხელ რომ მე ამ ცხოვრებაში რამე გავაკეთე, რაღაცა მნიშვნელოვანი გავაკეთე დედამიწაზე. თუმცა ეს არ შემიძლია მხოლოდ და მხოლოდ ძვლებს ვტოვებ, არ ვიცი როდის მოვკვდები ან ხვალ ან დღეს..არ ვიცი არაფერი.. რამდენი ხანი დამრჩა სიცოცხლე , მე ხომ ნებისმიერ წამს შემიძლია მოვკვდე..
ხო აი ასეთია ჩემი ცხოვრება.. მაგრამ მე ვიღიმი, მე ხომ ბევრ რამეს ვიღებ .. ვაკვირდები ხალხს და მიკვირს, მიკვირს ბევრი რამ მათში. გუშინ ღამით წვიმდა, მე როგორც ყოველთვის ჩემს პატარა 'ბუნაგში' ვიყავი "შეკუზული", ისეთი წვიმა იყო ადამიანი გარეთ თავს ვერ გაყოფდა, სიჩუმე იდგა.. რა თქმა უნდა ღამის 3 საათი იყო.. სიბნელე უფრო და უფრო ეფინებოდა ქუჩებს, მე ჩემთვის ვიყავი ერთ ადგილას და ვუსმენდი წვიმის წვეთებს..ისინი ისეთი სწრაფები იყვნენ.. არვიცი რატომ, მაგრამ მყუდროობას ქმნიდა..მე ისე ვიჯექი ის ვერ მამჩნევდა, თუმცა მე ხომ ვერავინ მამჩნევდა ეს რაღაცნაირად ცუდიც იყო და რაღაცნაირად კარგიც. ცუდი იმიტომ იყო რომ ვერავინ გხედავს, ყურადღებას არავინ გაქცევს, არავინ გეხუტება... თითქოს არ ვარსებობ.. ხოლო კარგი იმიტომ რომ არავინ არ დაგამცირებს, არავინ დაგცინებს..ეს ხომ საზიზღრობაა ((..
აღარ ვაგრძელებ, ჯობია ისევ გოგონაზე მოვყვე. მოკლედ როგორც გითხარით მე ვფიქრობდი რომ ჩემს წინ გოგონამ გაირბინა რომელიც ტიროდა.. ტიროდა გამწარებული..მისი ლამაზი თვალები ჩალურჯებული იყო ტირილისგან.. გოგონა არც ისე მაღალი იყო, მისი გრძელი ოდნავ ხვეული თმა დასველებულიყო წვიმისაგან და ერთმანეთში ახლართულიყო, მას ლამაზი ცისფერი თვალები ჰქონდა რომელიც მწვანეში გადადიოდა. ბოლოს გოგონა მთელი სისწრაფით გამოიქცა და იქვე სკამზე ჩამოჯდა და ტირილი გააგრძელა.. გოგონა მთელი გულით ტიროდა.. ცოტა ხანი ესე ტიროდა მერე კი ლაპარაკი დაიწყო..
სიახლე დაამოწმა და გაალამაზა m_dzamuk-მა - სოფო ძალიან ბევრი სინტაქსური შეცდომა იყო და ბეჭვდაშიც იყო ხარვეზები..ძალიან გთხოვ სანამ სიახლე 'გამოგზავნი' გადაამოწმე ხოლმე.. :)))
|