3. ემი სწორედ ასე მოიქცა და მეც ჩავყევიიი ... კარები ჩუმათ დავკეტეთ და აეროპორტის გზას გავუდექით ჩვენ ჩვენი ჩემოდნებიით....მარენტები მეცვა მოკლე შორტები მეცვა და გრძელი თხელიი მოსაცმელი მეცვა...მოკლედ.... ისე გამოიყურებოდიი ემის დედა წგეგონებოდიით....ძაან ძაან ბევრი ვიარეთ **ნახევარი საათის შემდეგ ** ემი:დავიღალე მე:ვიცი ....მეც .თან ძაან მოდი აქ ჩამოვჯდეეთ ...ჩვენ სვეტაფორზე ჩამოვჯექიით... მე:იცი ეხლა ...თუ ვინემა გამოივლის გავჩეროთ და იმას წავყვეთ ხო? ემი:კაი..მთავარიაო რო ფეხით არ ვივლით.... მე:კაი ხოო.... ავდექიი... კაციშვილი არ იყო ქუჩაშიიი .....ბოლოოს და ბოლოს ერთმა მანქანა გამოიარა... **ამ დროს მანქანაში* ბიჭები ბიჭოოოო....ნახე რა ნაშააა....ვაიმეე გააჩრეე რაა.... აუუ ჩემიიიი.... დაიცა რა რა გავჩეროო გვაგვიანდებაა **ელენა** აუუ კი მცხვენია მარა რა ვქნა უნდა გავჩეროო თუ არ ავუწევ ეხლა ხელს ვეღარ წავალ ლონდონში ამიტოომ ....ძლივს გავბედე დაა ხელი ავწიიე.... ბიჭებმაც გააჩერეეს,,, ერთ ერთიი ბიჭი:რით დაგეხმაროთ გოგონა? მე:იცით ....აეროპორში მიდიხართ? ბიჭი:კი... მე:აუუფფ.... ისა... ბიჭი:დაჯექი დაჯექი.... მე:აუუ ძაან დიდი მადლობაა....ემიიი მოდი .. მანქანში ჩავჯექიი..... ის ბიჭი: მე სანდრო.. მე:ელენა.. სანდრო:ეს ნიკაა ის დათოო ეს კიდე ირაკლი მე:სასიამოვნოოაა. სანდრო:საით გაგიწევია? მე:ლონდონში... სანდრო:მართლა? ჩვეენც..და რამდენის ხარ? მე:16 ის სანდრო:16 იის? და ბავშვი გყაავს? მე:რააა? სანდრო:ეს ხო შენი შვილიიაა მე და ემი გავიგუდეთ სიცილიიით... ირაკლი:რა გაცინეებთ? მართლა შენი შვილიააა..? მე:კიი კიიჩემი შვილია (არ ვიცი რატო მოვატყუეე :დ) ნიკა:მერე შეენი ქმარი სადა? მე:ჩემი ქმარი....ისა....ოპააა სად დამერხააა..... ეხლა რა ვუთხრააა>? უი უი უი /.... მერე დიდი იქრის მერე ძლივს ამოვღერღე ჩემ ქმართან მივდივარ ეხლა.... ემი ისეთი შემოტრიალდაა...და დამიბღვირაა. მეც თვალებით ვანიშნე ვოტა გავხალისდეთთქოო ლევანი:ვაიმეეე....რა შაყვარელი ბავშვიიაა...და რა გვქია შეენ? ემი:ემილია...უფროსწორად ემი დათო:თქვენ ქართველები ხაართ? მე:აამ...არა......კიარადა...ჩვენ ბრიტანელები ვართ ირაკლიი:ვაა...რა მაგარიაა მე:ხო ძააან !!! სანდრო:და თბილიში სად ცხოვროობ? მე:ვარკეთილში... სანდროო:ვაიმე მართლაა მეეც !!! მე: და რა ადგილას? მე მეტროსთან შენ ? სანდრო:ვაიმეე....რატო არ მყავხარ ნანახიი/? იცი სად ვცხოვროობ ...აი რაღაც დიდი პადვალივით როა მემგონი მაანდ ვიღაც ცხვორობს არ ივიც საწყალიი ის უბედური ვინც მანდ ცხოვროობს... ხოდა ამგის გვერდზე ვცხოვროობ გულის სიღრმეშიი რაღაც ჩმწყდა...ეე ჩემი სახლი იყოო ვითომ და სახლიი...სანდრომ თქვა პადვალიო მაგრამ არა პადვალი არ იყო ჩველებრივი სახლი იყოო რატო არ მყავდა ნანახი არასდროოს? თუმცა მე ხო არასდროს არგავდიოდი გარეთ.. მე:ხოო...მეც მაქვე ახლოს ვცხოვროობ გული საშინლად დამწყდა....მაგრამ რა მაგის ბრალია მან ხო არ იცის რომ ის ჩემი სასახლეა ...არაუშავს არაუშავს... როგორც იქნა მივედიით აეროპორტში....რეგისტრაცია უკვე დაწყეული იყოოო ....მალევე გავიარეთ ჩვენც ბარგი ჩავალაგეთ ..და მე და ემიი წავედით ჩვენი ადგილების დასაკავებლად სამ სკამიან რიგში ვიჯექიით...ემის გვერდით არაივინ იჯდა.... ემი:მეძინება... მე:მიდი საყვარელო დაიძინე და რო გავიღვიძებ უვკე ლონდონში ვიქნებით... ემიმ თვალები დახუჭაა დაა ეგრევე ჩაეძინა .... მეც ჩაფიქრებული ვიყავიიი და ჩემს წიინ არსებულ ეკრანს ვუყურებდიი....არ ვიცოდი რა იყოო.... როგორ გამოიყურებოდა....რა უნდა გაგეკეთებინა რომ ჩართულიყოო....მართლაც გაკვირვებული ვიყავი პირველად მქონდა ნანახი ასეთი რაღაც სიახლე გაალამაზა Miss♥MiiKy-მ
| 
458
1569
4
