მინდა დაგივიწყო! მინდა არ მახსოვდე! მინდა შეგიძულო,მაგრამ უფრო მიყვარდები..!!!
რატომ ხართ ასეთი უგულონი?რატომ გიხარიათ სხვისი უბედურება?რატომ ყოფთ სხვის საქმეში ცხვირს?ნუთუ თქვენი ცხოვრება არ გაგჩნიათ?მიხედეთ თქვენ დანგრეულ ცხოვრებას და შემეშვით..!!!
ცაზე ვარსკლავი გამოჩნდა,ის ვარსკლავი მე მეკუთვნის,
რატომ?იმიტომ რომ ის ის ვარსკლავია, რომელიც სწორეთ იმ ღამეს აენთო როცა პირველად მითხარი სიტყვები:მე შენ მიყვარხააარო.
რომ გხედავ ვიბნევი, მეღიმება და გიღიმი, რადგან სწორედ ასე იყავი შენ, როცა მიყურებდი სულ თავიდან..
"ღმერთო, მაპატიე რომ ვერ ვაპატიე"
მე აღარ მინდა ვიფიქრო და ამ ფიქრმა სევდა მომგვაროს,ალბათ მოვკვდები შენი გული რომ ვინმემ მომპაროს"
.ვიტირებ! არ მრცხვენია ცრემლების.ვიტირებ! იმიტომ რომ მეტირება. დაღლილი, გრძნობებისაგან დაცლილი. ვტირი! არ ვაპირებ ცრემლების დამალვას. ცრემლები ახლა ისაა რაც მჭირდება. ჩემთვის ჩემი ცრემლები ტკივილია თქვენთვის კი უბრალოდ წყალი
მხოლოდ ორჯერ მინდა შენთან ყოფნა : ახლა და სამუდამოდ
არავისი აღარ მჯერა.. ყველა ტყუის... ახლა გვირილაც კი ტყუილს მეუბნება..
დავიღალე იმ ცრურწმენით თითქოს გატეხილი გული არ მთელდება...
ავადმყოფი ვარ! ქვეყნად ვერაფერი რომ ვერ განკურნავს ისეთი..ექიმმა თვითონ დამისვა ეს დიაგნოზი..ჰოო ცრემლმორეულმა მითხრა სიყვარული გჭირსო...
მე მიყვარს ჩემი ცხოვრება იმიტომ რომ შენ ჩემ ცხოვრებში ხარ! და შენ იმიტომ მიყვარხარ რომ შენ ჩემი ცხოვრება ხარ!
დრო არ კურნავს ის უბრალოდ გვასწავლის ტკივილთან ერთად ცხოვრებას
იცი საიდანღაც მეცნობი ალბათ წარსულიდან..
გული მტკივა როდესაც ვხედავ როგორ ქეიფობენ ადამიანები სხვის ცრემლებზე
ყველაზე დიდი შეცდომა, რაც დავუშვი ცხოვრებაში არის ის, რომ ზოგი ადამიანი იმაზე მეტ ხანს გავაჩერე ჩემს გულში , ვიდრე ისინი ამას იმსახურებდნენ.
იცი? - აღარ ვარ შენი პატარა... ცხოვრებამ უკვე თამაში მასწავლა...
არ ვიცი როგორ და..ხვალ მე სად ვიქნები,უბრალოდ ამ წუთას ძალიან მჭირდები